Met het project 'Jacquard Light' onderzoeken Marieke van de Ven en Marlou Rutten de potentie van driedimensionaal weven. Het onderzoek richt zich op de doorontwikkeling van deze techniek en de realisatie van een serie driedimensionaal geweven lichtobjecten. Het onderzoektraject is opgedeeld in drie fases. In de eerste fase wordt onderzocht hoe met de weeftechniek jacquard een ruimtelijk object kan worden geweven. De tweede fase richt zich op licht en materiaalonderzoek in relatie tot tactiliteit. In de derde fase worden de uitkomsten van de twee deelonderzoeken samengebracht in een serie lichtobjecten. Middels deze objecten willen Van de Ven en Rutten de potentie van 3D-weven zichtbaar maken voor een groter publiek. De resultaten van het onderzoek worden middels een digitale publicatie en een workshop ontsloten. Daarnaast worden de lichtobjecten tijdens Salone del Mobile en Dutch Design Week gepresenteerd. Het onderzoek wordt uitgevoerd in samenwerking met jacquardwever EE Exclusives. De publicatie en digitale content worden ontwikkeld in samenwerking met grafisch ontwerper Kai Udema.

Ontwerper Yamuna Forzani heeft een multidisciplinaire praktijk waarin ze mode, fotografie, dans, installaties en social design combineert. Ze organiseert inclusieve ballroom events voor de queer community, die als platform functioneren om nieuwe talenten de kans te geven zichzelf te presenteren en om verbindingen te leggen tussen mode en performance art. Forzani organiseert in 2021 het derde event: 'Utopia Ball x Fashion Show: Part III'. Voorafgaand wordt een 'performative training camp' georganiseerd, een serie workshops die het event verdieping geven. De workshops vinden plaats in WORM (Rotterdam), waar Forzani een residency doet. Daar maakt en presenteert ze ook een nieuwe modecollectie. Ze werkt samen met diverse queer collega-creatieven, onder wie Sydney Rahimtoola, Juliette Lizotte, Pleun Gremmen en Klauw Collective. Forzani benoemt hoe queer communities in de geschiedenis een belangrijke kracht zijn geweest achter culturele innovatie, zeker in de twintigste en eenentwintigste eeuw. Snelle maatschappelijke veranderingen, zoals de verstedelijking van de leefomgeving, veranderende normen en nieuwe mediakanalen, vragen om nieuwe en alternatieve plekken waar mensen elkaar kunnen vinden en nieuwe netwerken kunnen ontstaan. Forzani noemt zichzelf een 'storyteller through knitwear'. Met haar mode- en textielontwerpen wil ze uiting geven aan de persoonlijke verhalen achter de personen in haar internationale community. Tegelijk worden haar ontwerpen zo veel mogelijk met duurzame materialen geproduceerd en dienen ze een tegengeluid te bieden aan de snel veranderende, gangbare mode.

De publicatie 'Tailors and Wearers' gaat in op de techniek en de beleving van Surinaams-Creoolse klederdracht door de bril van ambacht, modevormgeving en erfgoedstudies. Onderzoeker en ontwerper Ella Broek, fotograaf Michelle Piergoelam en koto- en angisa-expert Jane Stjeward-Schubert brengen hiermee de gelaagdheid van Surinaams-Creoolse klederdracht in kaart. Speciale aandacht gaat hierbij uit naar de transformatieve kwaliteit van klederdracht en de rol die kleding speelt bij de constructie van subjectiviteit. De resultaten van het vooronderzoek, dat met behulp van een startsubsidie is uitgevoerd, worden uitgewerkt tot verhalende portretten, beschouwende essays en een aantal handleidingen. Een klankbordgroep van expert-makers ondersteunt op het gebied van de technische aspecten van vervaardiging en maakt instructies die worden vertaald naar handleidingen en patronen. Het boek wordt in de week van Keti Koti 2022 gepresenteerd in het Wereldmuseum in Rotterdam, dat tevens partner is in de organisatie van een gezamenlijk symposium rondom het thema. Naast de totstandkoming van de publicatie en het symposium wordt in het kader van 'Tailors en Wearers' een kenniswerkgroep opgezet waarmee ook op de langere termijn met een artistiek en makend proces een bredere groep geïnteresseerden wordt betrokken bij deze vorm van materieel en immaterieel Surinaams-Creools erfgoed.

Ontwerper Theo Deutinger werkt aan een update van de publicatie 'Modern Man in the Making' van econoom en socioloog Otto Neurath, Marie Neurath en kunstenaar Gerd Arntz uit 1939. Dit boek was een poging om grip te krijgen op de moderne tijd, die toen in het teken stond van industrialisatie. Voor de nieuwe versie wordt onderzoek gedaan naar de ontwikkeling van de mens in de huidige tijd. Voor het delen van informatie werd in het boek gebruik gemaakt van Isotype, een door Neurath ontworpen systeem van pictogrammen voor informatieoverdracht aan kinderen. Theo Deutinger zal Isotype vernieuwen en gebruiken. De nieuwe versie wordt aangevuld met actuele ontwikkelingen zoals de opkomst van het internet, de staat van democratieën, globalisering en de klimaatcrisis. Daarnaast wordt gereflecteerd op de verbinding tussen 1939 en het heden. Het doel van de publicatie is een groot publiek op kritische maar toegankelijke wijze met woord en beeld te informeren over de huidige tijd vanuit sociale, politieke en economische perspectieven. Theo Deutinger maakt gebruik van het Gerd Arntz-archief in het Gemeentemuseum in Den Haag, waar meer dan vierduizend linosneden van Isotype zijn bewaard. Daarnaast laat hij zich adviseren door Max Bruinsma, expert in het werk van Gerd Arntz, en Günther Sandner, expert in het werk van Otto Neurath. De titel 'Report of Joy and Fear' verwijst naar de ondertitel 'Een reportage van vreugde en vrees' van de Nederlandse vertaling van de oorspronkelijke publicatie. De publicatie verschijnt naar verwachting in het voorjaar van 2022 bij Lars Müller Publishers.

Met het project 'TYYYPOëzie' grijpen Graphic Matters en Watershed het honderdjarig jubileum van de experimentele dichtbundel 'Bezette Stad' van Paul van Ostaijen en Oscar Jespers aan om de koppeling tussen geëngageerde taal en visueel aantrekkelijke typografie te tonen aan professionals en publiek. In samenwerking met de Vlaams-Nederlandse cultuurorganisatie deBuren nodigen Graphic Matters en Watershed vijf woordkunstenaars en vijf typografen uit voor een hernieuwd experiment op het snijvlak van taal en typografie. Het resultaat van de samenwerkingen van deze duo's reist als expositie langs bibliotheken en culturele instellingen in Nederland en Vlaanderen en bestaat zowel uit posters als digitale, bewegende gedichten. Daarnaast verschijnt er een beperkte oplage riso-posters, en biedt een podcast verdieping door te experimenteren met de voordracht van de gedichten in combinatie met muziek en soundscapes. Ook worden er masterclasses georganiseerd waarin jonge typografen de gelegenheid krijgen te experimenteren met bewegende typografie. Het project heeft als doel door middel van de koppeling van twee domeinen experiment en vernieuwing te stimuleren, de waarde en (maatschappelijke) relevantie van grafisch ontwerp te laten zien aan een breed publiek en bekendheid te genereren voor het werk van Paul van Ostaijen.