Geïnspireerd door een momentum in de vakwereld voor houtbouw en de afkondiging van de Duitse overheid om een ton CO2 vanaf dit jaar met een bedrag van € 25 te belasten, start Cityförster een onderzoek naar manieren om de CO2 footprint van verschillende bouwmaterialen en -methoden te becijferen en de werking van CO2 certificatenhandel voor ontwerpers inzichtelijk en toepasbaar te maken. Omdat met houtbouw CO2 juist voor lange tijd kan worden vastgelegd, roept dit allerlei vragen op waardoor ook menig ontwikkelaar opeens aandachtig luistert en de wielen beginnen te draaien. Onderzocht wordt of zo extra argumenten en financiële prikkels kunnen worden ontwikkeld vóór houtbouw om bij te dragen aan een omslag in de bouwsector, die voor zo'n 35% van de globale broeikasgassenemissie verantwoordelijk is. In de startfase zal Cityförster een eerste zorgvuldige scan maken van alle beschikbare informatie, cofinanciering aantrekken en een aantal deskundigen spreken, die kunnen helpen dit onderwerp duidelijker in kaart te brengen.

Parametrisch en constructief ontwerper Diederik Veenendaal wil een haalbaarheidsstudie verrichten naar het gebruik van 3D grafostatica voor het ontwerpen van efficiënte en maakbare constructieve boomstructuren. Deze innovatieve methode is in de afgelopen vijf jaar ontwikkeld door wetenschappers van een aantal architectuurfaculteiten (UPenn, ETH, EPFL en Cambridge), maar nog niet toegepast in een gangbaar ontwerpproces. Met de startsubsidie wordt (voor)onderzoek gedaan naar de stand van zaken op het gebied van 3D grafostatica software en mogelijke toepassingen; toevoegingen die nodig zijn om de methode praktisch bruikbaar te maken binnen de ontwerppraktijk; en toepassingen op een boomstructuur in de vorm van een casestudie in Rotterdam. In een vervolgtraject wordt daarnaast met meer partners een bredere horizon verkend, zowel voor concrete toepassingen als het ontsluiten van nieuwe vormen van architectuur. Het onderzoek wordt uitgevoerd in samenwerking met Thijs Ewalts (Thijs Ewalts Ontwerp) en professor Masoud Akbarzadeh van de Polyhedral Structural Laboratory (PSL), van de University of Pennsylvania (UPenn).

Wing, de NVTL en enkele partners, zien noodzaak om aandacht te schenken aan de effecten van windenergie op het landschap, zoals die nu in concept RES-sen (Regionale Energie Strategieën) zichtbaar worden. Ze stelt dat de ontwerpexpertise nog te weinig in stelling wordt gebracht om hierin bij te sturen, terwijl de betreffende gebieden dikwijls over een kwetsbare landschappelijke kwaliteit beschikken. Daarbij is het essentieel om een goed verhaal te plaatsen over de nieuwe landschappelijke kwaliteiten die windturbines op kunnen leveren, anders verwacht de aanvrager dat veel voorstellen op onbegrip stuiten en belemmeringen oproepen voor de uitvoering. Aan de hand van een ontwerpend onderzoek beoogt de aanvrager te komen tot gidsende principes voor ruimtelijk ontwerp van windenergie voor de RES. Tijdens de startfase wordt een verkenning uitgevoerd ter voorbereiding op een breed onderzoek en wordt een fundament gelegd voor een actieve interdisciplinaire Community of Practice. Tevens worden de onderzoeksvragen en methode verder uitgewerkt en zal er gezocht worden naar draagvlak bij mogelijke financiers en uitvoerders. Voor het onderzoek is reeds medewerking toegezegd van RCE, NWEA (ontwikkelaars van windenergie) en van diverse experts (o.a. WUR WEnR). Rijkswaterstaat verkent nu haar bijdrage en met BZK/NP RES en RVO vinden gesprekken plaats.

In het project 'De Nieuwe Nu' zoeken ontwerpers samen met experts en bewoners uit het buurtschap de 'Oude Nu' naar nieuwe vormen van gemeenschappelijke ontginning van het Wageningse landschap tussen Grebbeberg, Rijn en Gelderse Vallei. Zijaanzicht benoemt dat de geschiedenis van de ontginningen in Nederland ons leert dat het succes ervan steeds werd bepaald door aansluiting op maatschappelijke krachten, de opbrengst én de organisatievorm. Met het oog op de grote opgave waar het Nederlandse landschap nu voor gesteld staat, is ons land aan een nieuw hoofdstuk in onze ontginningsgeschiedenis begonnen. Het project zoekt aan de hand van een interactief ontwerpend onderzoek naar een hedendaagse vorm van ontginnen waarbij principes als maatschappelijke functie, opbrengst en organisatie de basis zijn en het landschap centraal staat. De nieuwe Wageningse Visie Buitengebied vormt het uitgangspunt voor dit plan. Het doel van het project is om via dataverzameling, gesprekken en workshops te komen tot een robuust, veerkrachtig en duurzaam raamwerk voor het landschap dat tegelijkertijd de instemming heeft van de betrokkenen. Het proces, het vooronderzoek, de resultaten en leergeschiedenis worden continu vastgelegd op video en via een platform gedeeld met een breed publiek. Het project is een directe samenwerking van Zijaanzicht met Mugmedia, die worden bijgestaan door een klankbordgroep, provincie Gelderland en verschillende kennisinstellingen.

Het 'Westerpark House' wordt een tijdelijk, publiek toegankelijk paviljoen in het Westerpark in Amsterdam. Gedurende een periode deze zomer, afhankelijk van de covid-19-situatie, zal dit paviljoen actuele hedendaagse architectuur en beeldende kunst in Nederland tentoon te stellen. Dit initiatief is afkomstig van Stichting Unfair Amsterdam; het paviljoen vormt een aanvulling op het Unfair20 event. Stichting Unfair Amsterdam stelt dat het Westerpark House het best gezien kan worden in de traditie van architectonische tijdelijke ontwerpen in parken, zoals de Summer Houses van Serpentine Gallery in Hyde Park of de landenpaviljoens van de kunstbiënnale in Venetië. Het is een hoogwaardige culturele productie en biedt gelegenheid tot programmering en ontdekking; daarmee trekt het vooral in kunst en cultuur geïnteresseerde doelgroepen. Het project bestaat uit een beeldend onderzoek, de realisatie en programmering van het paviljoen met onder andere een aantal tijdelijke beeldende kunsttentoonstellingen. Het paviljoen wordt onthuld tijdens Unfair20.