Het project 'Stories on Earth' is een poging om een nieuw narratief en design te introduceren binnen een kritisch model waarmee Failed Architecture de huidige tweesplitsing tussen mens en natuur tracht uit te dagen. De aanvrager wil het denken over radicaal andere perspectieven stimuleren, waarbij we onszelf meer zien als onderdeel van een groter systeem dat prima zonder ons kan functioneren. Ze geven de verschillende onderdelen van het systeem een stem via personificatie, en werken daarvoor met schrijvers van de Caribische eilanden. Zij kennen het landschap een speciale rol toe, waarbij ze het landschap in de literatuur een stem en narratief bieden. De kern van het project is een serie van vier events op verschillende locaties: drie in Nederland en één in Venetië. Per event wordt een specifieke locatie gekozen die vervolgens door de schrijvers en ontwerpers wordt herbekeken, waarbij perspectieven van de multispecies worden vertaald in mogelijke scenario's. Deze worden via een performance aan een publiek overgebracht. De gesprekken, uitkomsten en scenario's van de vier events worden vervolgens nog via de Failed Architecture-podcast voor een breed publiek beschikbaar gesteld.

Bekijk de wereld door de ogen van een vis. 'Fisheye - Return of the Eel' is een speculatief onderzoeksproject van Bureau LADA en waterecoloog Harm van der Geest. Verschillende vraagstukken worden bekeken vanuit het perspectief van aanwezige biodiversiteit in het water. In een fictief designlab worden verhalen ontwikkeld voor een speculatieve toekomstige 'water related society' waarin de mens een secundaire rol speelt. Er wordt gekeken naar andere en nieuwe relaties tussen verschillende soorten en hun leefgebieden onder water. Protagonisten in de nieuwe samenleving dienen hybride levensvormen te zijn van mens en natuur, die in een nieuwe vorm van co-creatie een nieuwe samenleving vormen door schoonmaken, produceren, voeden en hosten. Om dit in beeld te brengen wordt in eerste instantie onderzoek verricht naar de biodiversiteit in de lagune van Venetië. Er wordt gekeken of de inzichten tijdens de biënnale kunnen worden gecommuniceerd via een drijvend element op het water. Dit zogenoemde 'living landscape lab' dient idealiter ook te worden gebruikt door de verschillende soorten die in het water leven.

Met het project 'The Forbidden Garden of Europe' wil Studio Wild een internationale discussie op gang brengen over nieuwe manieren van samenleven. Dragen ruimtelijke, sociale en wettelijke beperkingen altijd bij aan een meer inclusieve manier van samenleven? Met planten als metafoor wordt er nieuw licht geworpen op politiek geladen kwesties. Daarom ontwikkelt de aanvrager in een verlaten kerk in Venetië een tuin met 23 zogenoemde 'invasieve uitheemse plantensoorten'. Deze planten staan op een omstreden lijst van de EU vanwege hun etnische en biologische kenmerken. Voor het project gaat de aanvrager iedere plant een eigen identiteit geven door verhalen erover te schrijven en ze een stem te geven in interviews, die vervolgens via podcasts worden uitgezonden. Door middel van een podcastserie wordt een publiek bereikt dat zich ook buiten de grenzen van de biënnale bevindt. Het project bestaat verder uit een publicatie, en wordt ontwikkeld in samenwerking met de botanische tuin van de TU Delft en de IUAV Universiteit van Venetië.

'City of Ceramics' is een interactieve installatie waarmee Studio L A binnen het deelthema 'Communities' bijdraagt aan de biënnale. De installatie bestaat uit een uitkijktoren, verschillende panelen en een vloer van terrazzo tegels. Deze speciale vloer wordt vervaardigd door Tomaello, een Nederlands familiebedrijf dat afstamt van Venetiaanse ambachtslieden. In het terrazzo is de kaart van Venetië te herkennen. Doordat de tegels zeer fragiel zijn, veroorzaakt iedere stap scheuren in de kaart, totdat deze aan het einde van de biënnale aan gruzelementen ligt. De architecturale installatie nodigt de bezoeker uit om te reflecteren op de eigen aanwezigheid in de stad en toont een scherpe dualiteit: dat de schoonheid van de stad ook haar grootste bedreiging kan zijn. Er is gekozen om de installatie te plaatsen in een complete beuk van de Arsenale, waardoor de bezoeker over de vloer zal moeten lopen om de gehele tentoonstelling te aanschouwen. Het project wordt ontwikkeld in samenwerking met ontwerper Baukje Trenning.

Met het project 'Watermelons, Sardines, Crabs, Sands, and other Sediments. Border Ecologies and the Gaza Strip' pleit FAST voor een aanpak voor de langdurende crisis in de Gazastrook. In de tentoonstelling wordt vanuit een ecologisch perspectief gekeken naar hedendaagse problematiek in het gebied, zoals de politieke invloed, invloed van de klimaatcrisis en het leven in extreme schaarste. Doel van deze tentoonstelling is de immer aanwezige relatie tussen ecologie, cultuur en politiek in Gaza te benadrukken. Via onderzoek worden verschillende manieren van aanpassing van mensen en andere species aan extreme grensomstandigheden en politieke invloeden in het Gaza-gebied in beeld gebracht. Met een reeks verhalen wordt vervolgens getoond dat er onverwachte ruimtes ontstaan als reactie op grensstress. De installatie zelf is een lange dinertafel in de Giardini met verschillende objecten die deze verhalen vertellen.