Studio Spangen wil in 'Tijdelijk (buiten)gebruik' de betekenis en toegankelijkheid van de openbare ruimte onderzoeken. Door de wereldwijde beperkingen als gevolg van de COVID-pandemie is volgens de aanvrager de noodzaak van een nieuw perspectief op onze directie leefomgeving noodzakelijk. Hij betoogt dat tijdelijke, informele toe-eigening een onmisbaar onderdeel is van een inclusief publiek domein. Hiervoor richt de aanvrager zijn blik op Hong Kong, volgens hem één van de meest intensief gebruikte stedelijke omgevingen in de wereld. Door situatie in Hong Kong in kaart te brengen, wil de aanvrager de traditionele benadering van de openbare ruimte in Nederland, waarin in zijn ogen beheersbaarheid te zeer voorop staat, openbreken. Ook wil hij onderzoeken hoe pop-up initiatieven en klein particulier opdrachtgeverschap, zoals het gemeenschappelijk beheer van openbaar groen, kunnen worden verankerd in ons denken. In het plan wil Studio Spangen via workshops en redactionele overleggen met lokale en Nederlandse experts een onderzoeksvoorstel uitwerken. De startfase moet leiden tot een onderzoeks- en publicatieplan voor een beschouwende en geïllustreerde catalogus. De aanvrager zal foto's en analysetekeningen van specifieke situaties voorzien van beschrijvende essays van gastauteurs en opgetekende gesprekken met experts, om zodoende de specifieke historische, culturele, politieke en economische achtergronden te duiden.
 

Architectuurcriticus en auteur René Boer en ontwerper Kees de Klein zullen in 'Smooth City' van uitgeverij Valiz toewerken naar een manuscript over het gelijknamige fenomeen. Boer wierp de term 'smooth city' op, wat vervolgens veel weerklank vond, aldus de aanvrager. Het begrip verwijst naar het gepolijste en controleerbare stedelijke landschap dat wereldwijd in opkomst is, van pleinen, stadsdelen tot gated communities. Enerzijds beantwoordt deze ontwikkeling aan de behoefte aan een veilige, functionele en schone omgeving. Anderzijds heeft het volgens de aanvrager een negatief effect op het sociale, economische en culturele functioneren van de stad. Zo is er minder ruimte voor onverwachte ontmoetingen, afwijkende leefvormen en armere bewoners. Kortom, het ondergraaft het democratische karakter en emancipatoire potentieel van de stad. René Boer zal eerder werk bijeenbrengen en zijn ideeën verder verdiepen, terwijl Kees de Klein de esthetiek en beeldcultuur van de voortschrijdende 'smoothness' in onze maatschappij zal onderzoeken en vertalen naar een eigen beeldtaal. Ook wil de aanvrager diverse locaties in het buitenland bezoeken. Het Victoria & Albert Museum in Londen heeft daartoe reeds een werkperiode van twee weken toegezegd en de aanvrager heeft contact met museum M+ in Hong Kong. Daarnaast wil hij steden als Dubai en Singapore bezoeken.
 

De jaarlijkse Eo Wijers-prijsvraag richt zich op de verbetering van de ruimtelijke kwaliteit op bovenlokaal schaalniveau. De organisatie stelt dat de ruimtelijke kwaliteit onder druk staat door tegengestelde ruimteclaims. Denk daarbij bijvoorbeeld aan landbouw, woningbouw, natuurontwikkeling en energietransitie. Via de prijsvraag wil de aanvrager opdrachtgevers en multidisciplinaire teams van ontwerpers en onderzoekers samenbrengen om gebieden of regio's een creatieve impuls te geven, zoals de introductie van nieuwe zienswijzen of een concrete transformatie. Succesvolle resultaten zijn onder meer de programma's Ruimte voor de Rivier en de Markerwadden, aldus de aanvrager. In deze startfase wil de stichting verdiepend onderzoek bij- en door kennisinstellingen laten uitvoeren, om zo te komen tot een scherpere duiding van de vraagstukken, wat op zijn beurt naar verwachting de kwaliteit van de inzendingen verhoogt. De aanvrager zal daartoe opdracht geven tot het onderzoeken van drie thema's, waaruit ze er uiteindelijke één selecteert.


 

WomenMakeTheCity (WMTC) adviseert vanuit een intersectioneel, feministisch perspectief over de sociaal-fysieke leefomgeving van de stad en doet dit door gemarginaliseerde groepen een stem te geven in besluitvorming. De organisatie werd in 2018 in het leven geroepen en droeg met een Vrouwenadviesraad bij aan het opstellen van de Omgevingsvisie Amsterdam 2050. Momenteel is WMTC betrokken bij projecten in Amsterdam Zuidoost en Nieuw-West. De aanvrager maakt gebruik van de Just City Index van Toni Griffin, een methodiek voor het ontwikkelen van een rechtvaardige stad, die naar de Nederlandse context is vertaald. In samenwerking met architectenbureau Studio L A wordt op basis van deze methodiek tevens gewerkt aan een ontwerpmethode voor de openbare ruimte, zodat er naast adviezen ook ontwerpvoorstellen aangedragen kunnen worden. De aanvrager wil via deze startfase verdiepend onderzoek doen naar haar werk- en ontwerpmethodes. Het onderzoek zal resulteren in een handboek dat in de vervolgfase nader wordt uitgewerkt.

Hamed Khosravi wil met het project 'Fluid Territories: The North Sea and Beyond' toewerken naar een manuscript voor een publicatie voert daar ontwerpend onderzoek voor uit. Khosravi focust zich met het onderzoek op de Noordzee wat in zijn ogen het meest verstedelijkte waterlichaam ter wereld is. Het onderzoeksproject biedt nieuwe interdisciplinaire lezingen over de manieren waarop de relatie tussen de ruimte, het territorium en zijn levensvorm opnieuw zou kunnen worden bekeken: het scheidt architectuur van het land en leest het in de context van de vrije zee. Het onderzoek beschouwt de Noordzee als een omstreden gebied waarbinnen verschillende vormen van leven tot bloei zijn gekomen. Al eeuwenlang is de zee het speelveld van toe-eigening en conflict en de aanvrager wil onderzoeken hoe de architectuur hierop heeft gereageerd. Ook richt hij zich op de toekomst, bijvoorbeeld op de impact van klimaatverandering op de diverse kustlijnen, of de uitdijende logistieke infrastructuur als gevolg van een verschuivingen in onze economie. In deze vervolgaanvraag bouwt de aanvrager voort op het verrichte onderzoek uit de starftase, worden er academici uitgenodigd om essays voor de subthema's te schrijven en worden per thema ontwerpproposities gemaakt samen met een groep van onderzoekers en architecten en met partijen als Architectural Association (Londen), TU Delft (Delft) en H+N+S Landschapsarchitecten.