Met ‘Gewoon Goed’ wil Trancity*Valiz een publicatie uitbrengen over de wooncoöperatie als alternatief ontwikkel- en beheermodel voor betaalbare, kwalitatieve en inclusieve woonruimte voor middengroepen in de stad. Er zijn inmiddels op meerdere plekken in ons land pilots in ontwikkeling, maar er lijkt nog geen zicht op de benodigde wezenlijke transitie van de woningmarkt waarmee de wooncoöperatie een vanzelfsprekende plek krijgt in de stedelijke ontwikkeling. Auteurs Arie Lengkeek en Peter Kuenzli, beide actief betrokken bij de realisatie van Het Rotterdams Woongenootschap, willen hun kennis delen en de wooncoöperatie als een fundamenteel alternatief bovenaan de agenda krijgen van iedereen die bezig is met de toekomst van het wonen in een duurzame, veerkrachtige en inclusieve stad. Het project, waarvan de uitvoering is opgedeeld in twee fasen, resulteert in een publicatie met presentatie in vier steden. De aangevraagde startsubsidie betreft de eerste fase. Hierin wordt aanvullend onderzoek gedaan: een manuscript geschreven; partners en co-financiers gezocht. Deze fase resulteert in een pamflet waarmee de auteurs het boek aankondigen en de toon voor het publieke debat willen zetten. Voor dit project wordt samengewerkt met ontwikkelaar Timpaan, corporaties Havensteder en Woonstad, de gemeente Rotterdam, Platform31 en NL Magazine.

In de grote steden zijn geparkeerde fietsen nog altijd een groot issue. In toenemende mate worden er woningen gebouwd, wat betekent dat er ook meer ruimte nodig zal zijn voor de berging van fietsen. De innovatie op het gebied van fietsstalling is vooral gefocust op openbare vormen in de binnenstad, terwijl er weinig aandacht is voor hoogstedelijke woonwijken. KettingHuls doet onderzoek naar de mogelijkheden van nieuwbouwblokken in Amsterdam en Utrecht voor het stallen van fietsen. Hiervoor werkt Huls samen met Otto van Boggelen van CROW-Fietsberaad en Paul van der Ree van StudioSK. De aanvraag voor een startsubsidie dient voor een ontwerpend onderzoek dat resulteert in een digitale eindreportage en een geprinte brochure. De uitkomsten van het onderzoek zullen bijdragen aan de uitwerking van kavelpaspoorten en handreikingen die kunnen leiden tot een betere integratie van het stallen van fietsen in bouwblokken.

In de jaren 30 van de vorige eeuw reisde de Nederlandse architect Arthur Staal (1907-1993) door Griekenland, Palestina en Egypte om te zien in hoeverre de samenleving, de stad, het landschap en de architectuur zijn veranderd onder modernisering. Iconic Ironic Visualizations vraagt een startsubsidie aan om onderzoek te kunnen doen naar het werk van Staal met betrekking tot zijn reis in de periode van 1936 tot 1940. De startsubsidie zal in de eerste fase van het project dienen om studie naar archieven van Staal mogelijk te maken, het opzetten (selectie en planning) en organiseren van een reizende tentoonstelling en de bijbehorende publicatie. De tentoonstelling zal in een latere fase van het project plaatsvinden in Athene, Thessaloniki, Cairo, Tel Aviv en Rotterdam. Het project wordt uitgevoerd door Phoebus Panigyrakis van Iconic Ironic Architecture en het team bestaat verder uit Gabriel Schwake (Studio Sabra), John Hanna en Herman van Bergeijk (beiden TU Delft). Er wordt samengewerkt met culturele en academische instellingen, fondsen, lokale- en nationale overheden en ambassades in de landen van de tentoonstelling.

Architect en stedenbouwkundige Jakoba Mulder (1900-1988) was één van de eerste vrouwen die als bouwkundig ingenieur afstudeerde aan de Technische Hogeschool in Delft. In 1930 kwam zij als eerste vrouwelijke architect in dienst bij de afdeling stadsontwikkeling van de Gemeente Amsterdam, waar zij een belangrijke rol vervulde bij de uitwerking van het Algemeen Uitbreidingsplan (AUP) dat na de Tweede Wereldoorlog grotendeels werd uitgevoerd. In 1958 zou zij Cornelis van Eesteren opvolgen en de afdeling zelf gaan leiden. Linda Vlassenrood vindt het hoog tijd dat er meer aandacht komt voor het werk van Mulder en start een onderzoek naar de bijdrage van Jakoba Mulder aan de Nederlandse stedenbouw met het doel hier uiteindelijk een publicatie van te maken. Voor dit project wordt samengewerkt met medewerkers van het Stadsarchief Amsterdam en de afdelingen Monumenten en Archeologie en Ruimte en Duurzaamheid van de gemeente Amsterdam.

Gemotiveerd door de hoge graad van lichtvervuiling in steden wordt er door Stichting Monnik onderzoek gedaan naar de mogelijkheden van het observeren van lichtvervuiling in steden. De verdwijnende sterren staan volgens haar voor het verdwijnen van een tijdsbeleving waarin seizoenen, jaren of eeuwen de boventoon voeren. Ze wil daarom onderzoeken op welke wijze donker en rust teruggebracht kan worden in onze grootstedelijke cultuur. Stichting Monnik werkt voor dit project aan een interdisciplinair ontwerpend onderzoek en het project bestaat uit een online project-dossier bij Archined, een eindpresentatie bij het HNI en het Charter voor de Donkere Stad die zal dienen voor een publicatie in Volume en in het online dossier. Er wordt samengewerkt met SUBoffice voor architectonisch onderzoek, BRIGHT/ The Cloud Collective voor stedenbouwkundig onderzoek, Atelier LEK voor lichtontwerp, Stad in de Maak/De Natuurlijke Stad voor nacht-ecologisch onderzoek, en Sander van Iersel voor video/fotografisch onderzoek.