Van oudsher is Utrecht een stad van stegen, gangen en sloppen. Al voor de ommuring van de stad voerden diverse paden uit de omgeving naar plaatsen rond de Oudegracht. Deze eerste wegen waren vaak niet breder dan anderhalve meter en vormden belangrijke (handels)routes. De stegen en gangen zijn nog steeds aanwezig in de hedendaagse stad, al zijn velen in de afgelopen decennia afgesloten door overlast, vervuiling en onveiligheid. De stegenminnaar van Freelandschap stelt dat de Utrechtse stegen en gangen een belangrijk onderdeel zijn van de identiteit van de Utrechtse binnenstad en wil deze binnenstedelijke gangen weer onder de aandacht brengen in het debat over de toekomst van de stad. Hiervoor vraagt hij een startsubsidie aan om een ruimtelijke inventarisatie te maken met het doel om in het vervolgtraject een kansenkaart te ontwikkelen met ontwerpvoorstellen voor herinrichting van enkele stegen. Een inventarisatierapport uit 1978 vormt de basis van dit onderzoek dat nu, 40 jaar na dato, wordt geactualiseerd.

Het Nieuwe Bouwen is een architectuur stroming uit de periode 1915 tot circa 1960, die zich laat kenmerken door zijn functionaliteit en het ontbreken van versieringen. De architecten van het Nieuwe Bouwen verwierpen nationale en regionale tradities en streefden naar een nieuwe, zuivere vormentaal gebaseerd op eenvoudige volumes zonder ornament. Daarmee zorgden zij voor een radicale vernieuwing van de discipline. Vanaf het moment van haar ontstaan heeft deze stroming grote invloed gehad op de Nederlandse architectuur, stedenbouw en verwante disciplines. In Nederland zijn vooral Theo van Doesburg, Cornelis van Eesteren en Gerrit Rietveld bekend om het functie gescheiden bouwen. Lambert Architecten constateert dat er op dit moment geen instelling is die zich in Nederland specifiek op deze stroming richt, waardoor kennis verloren dreigt te gaan. De aanvrager wil daarom een centrum oprichten om de kennis over Het Nieuwe Bouwen te bevorderen en de breed publiek kennis te laten maken met deze beweging. Hiervoor stelt de Vereniging Hendrick de Keyser een ruimte in de Derde Ambachtsschool in Scheveningen voor onbepaalde tijd ter beschikking. Dit gebouw is één van de iconen van Het Nieuwe Bouwen. Tijdens de startfase ontwikkelt de aanvrager een programma voor mogelijke evenementen en een PR-plan. Daarnaast onderzoekt ze de mogelijkheden voor cofinanciering en samenwerking met diverse partijen. Op zaterdag 8 september tijdens de Open Monumentendag wordt het gebouw opengesteld en Centrum ‘Het Nieuwe Bouwen’ gelanceerd.

De trancity-valiz publicatie ‘En Passant - De KIOSK in de stad’ presenteert de resultaten van een uitgebreid onderzoek door auteurs Thomas Rouw en Jacques Beljaars naar de ontstaansgeschiedenis van de verkoopkiosk. De publicatie bestaat uit twee onderdelen. Een chronologisch geordend essay (de hoofdtekst), waarin de geschiedenis van de kiosk wordt beschreven in het licht van belangrijke maatschappelijke ontwikkelingen. En twaalf kioskverhalen, waarin aan de hand van casestudies wordt laten zien dat de kiosk een architectonische en vooral ook stedenbouwkundige opgave kan zijn. Enkele hedendaagse kiosken worden daartoe geanalyseerd op architectonische, stedenbouwkundige en stadssociologische waarde en betekenis voor de stad. Daarnaast belichten de casestudies specifieke thema’s in verschijningsvorm of productaanbod en anekdotische ervaringen van ontwerpers, uitbaters, klanten en beleidsmakers. Zo is de publicatie niet alleen relevant voor ruimtelijk ontwerpers, maar ook interessant voor andere professionals en geïnteresseerden in stedelijke ontwikkeling.

Stichting De Châtel sur place, Bureau Europa en Nederlandse Dansdagen richten in oktober 2018 een tijdelijk dansmuseum in genaamd The Third Space - een tentoonstelling waarbij een verhaal wordt verteld over het voortdurende spanningsveld tussen ruimte en lichaam en alle betekenissen die daarin worden gegenereerd. Centraal in deze tentoonstelling staat het werk van Krisztina de Chatel, een choreografe waarbij de verhouding tussen het lichaam en ruimte als een rode draad thematisch door haar werk loopt. De tentoonstelling is tweeledig. Enerzijds zullen ruimtelijke objecten uit vroeger oeuvre van de 75 jarige De Chatel worden tentoongesteld. Daarnaast wordt er voor dit project een nieuwe installatie gemaakt, die bezoekers een nieuwe inkijk dient te geven in het werk van de kunstenaar. Voor de uitvoering wordt de samenwerking gezocht met de Jan van Eyck Academie en de Hogeschool Zuyd. Tijdens de tentoonstelling vindt er ook een debat plaats in samenwerking met de Maastricht University en het Maastricht Centre for Arts and Culture, Conservation and Heritage.

‘Nieuw Gronings Peil’ is een project dat wordt geïnitieerd vanuit Atelier aan de Middendijk, door curatoren Dirk-Jan Visser en Christian Ernsten en artist in residence Marten Minkema. Alle drie zijn opgegroeid in het Noorden en hebben een grote liefde voor het landschap, het erfgoed en de lokale mentaliteit. Het team stelt dat nergens in Nederland het Antropoceen, een nieuw tijdperk waarin het aardse klimaat de gevolgen ondervindt van menselijke activiteit, zo zichtbaar is als in Groningen. Tegelijkertijd is het Groningse landschap ook een eeuwenoud cultuurlandschap met wierden, Romaanse kerkjes en dijken wat nu door de negatieve berichtgeving over de gevolgen van de aardbeving naar de achtergrond is verschoven. De aanvragers zien kans om deze tweeledigheid in te zetten om na te denken over de toekomst. Daarom worden verschillende experts (ontwerpers, architecten en wetenschappers) geïnterviewd die zoeken naar manieren om zich te verhouden tot het Antropoceen, die initiatieven, ontwerpen en ideeën ontwikkelen om hun leefomgeving, het landschap en het aanwezige erfgoed toekomstbestendig te maken. Deze gesprekken vormen de basis voor een audiotour door het landschap, een serie podcasts, 3 radiodocumentaires voor de VPRO en een website. Onder andere VPRO radio, Platform gras en meerdere lokale ontwerpers en ondernemers hebben toezeggingen gedaan om mee te werken aan het project.